Clubs in Aleppo bieden uitvlucht voor Syriërs

Foto: AraNews.net

Na jaren van beschietingen en onmeetbaar veel lijden, begint het normale leven in de door oorlog verscheurde Syrische stad Aleppo weer enigszins vorm te krijgen. Aleppo was economisch gezien een van de belangrijkste steden van het land, en een aantal behoedzame vredesstichters en dappere dodo's hebben er in de afgelopen roerige tijden voor gezorgd dat restaurants en cafés openbleven – plekken die daardoor van levensbelang zijn geworden voor de inwoners van Aleppo.

In het verhaal van Sammy Ketz en de lokale fotograaf Zein al-Rifa, dat ze instuurden naar een groot Frans persbureau naar een groot Frans persbureau, schrijft Ketz over de verdeelde stad waarvan de inwoners ontspanning zoeken en vinden in muziek en dans. "In het begin waren we verlamd. We durfden niet eens naar buiten te gaan," vertelt een man uit Mogambo, een wijk in Aleppo. "We waren overal bang voor: sluipschutters, het geluid van ontploffende bommen. Nu is die angst wat bedaard. Ontplofte er net een bom? Niemand reageert er meer op."

Sinds het begin van het conflict in 2012 is er weinig meer over van wat ooit een levendige stad was vol cafés, restaurants en disco's. Nu zijn er nog slechts een paar zaken open, verdeeld over de twee kanten van de stad. In het stadsdeel dat bezet wordt door de overheid heb je een tiental cafés en restaurants dat vooral een dapper publiek aantrekt, terwijl aan de andere, de meer conservatieve kant van de stad die wordt bezet door rebellen, de mensen op zoek zijn naar traditioneler entertainment. Tegenwoordig brengen de Syriërs ongeveer net zo veel tijd door in cafés als in hun eigen huis, waar vaak een water- en elektriciteitstekort is.

Maar niet alleen het horecaleven van de vroege avond is langzaam aan het opbloeien – in een aantal bezette delen zijn inmiddels ook weer een paar clubs heropend. Eén zo'n nachtclub, een disco in het hotel Shahba al-Sham, is zeven dagen per week open, waar gemiddeld zo'n tien tot honderd gasten per avond op afkomen.

"Al mijn vrienden komen hier," zegt de 29-jarige Hussam Shaaban. "Eerst waren we bang, maar nu zijn we het gewend. Twee dagen geleden viel er een bom vlakbij mijn huis; toen ben ik hier naartoe gekomen om de oorlog even te vergeten."

In veel delen van de wereld worden muziek en dansen gezien als een teken van extravagante weelde. Voor de inwoners van Aleppo dienen muziek en dans vooral als momenten van onbezorgdheid, als kleine lichtpuntjes in tijden van een voortslepend conflict.