Mosaic van Throwing Snow, een pareltje op het label Houndstooth, was een van THUMPs favoriete albums van vorig jaar. De norse esthetiek en pulserende beats zorgen van begin tot eind voor een grimmige maar dansbare plaat. "Mosaic was mijn eerste soloalbum en daarom een kans om al mijn inspiraties en invloeden te combineren. Daarom besloot ik het album te maken zonder regels, zonder kader," vertelt Ross Tones, het brein achter Throwing Snow. "Het resultaat werkt goed als album en dat is een mooi resultaat. Maar nu wil ik mensen weer laten dansen."Die drang om de dansvloer op te zoeken resulteerde in een sloot aan EP-releases. Daarmee zoekt hij een terugkeer naar body music. "Het is functionele muziek, onderworpen en gebouwd volgens een paar strenge regels," legt Tones uit. "Ik heb veel geleerd van optredens en het kijken naar de reactie van het publiek. Dat probeer ik te introduceren in de tracks, maar zonder dat het een kunstje wordt."Van zijn laatste release, Glower/Clasp, mogen we de a-kant premièren. Dat is zeseneenhalve minuut aan analoge techno met synthesizer-arpeggio's. Hij legt het proces als volgt uit: "Elk nummer is gemaakt aan de hand van een set regels en met een bepaald doel. Zo wilde ik alleen de arpeggio van de Jupiter 8 gebruiken. Ik heb ze zo ontworpen dat ik dezelfde melodie kon gebruiken, maar ze kon polijsten door steeds een paar parameters te veranderen."De zwaarmoedigheid van de track roept de vraag op of Ross Tones even duister is als zijn muziek. "Zeker niet," lacht hij. "Mijn muziek is een uiting van mijn frustraties en boosheid. Maar dat gezegd hebbende, duistere melodieën maken me juist gelukkig. Alhoewel die twee dingen waarschijnlijk alles met elkaar te maken hebben. Vergelijk het met de meeste metalfans, dat zijn vaak heel erg relaxte mensen."Volg Throwing Snow op Facebook // SoundCloud // Twitter
Advertentie