FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Boris Werner: twintig uur in twintig platen

Als opwarmer voor zijn twintig uurs marathon in Studio 80 maakte hij een podcast met de platen die hem hebben gevormd als dj.
AF

Ik kan me nog goed herinneren dat Boris zijn eerste serieuze gig kreeg. Dat was in Vrieshuis Amerika aan de Oostelijke Handelskade, ergens in de late jaren negentig – destijds een braakliggend gebied waar regelmatig illegale technofeestjes werden gehouden. Wij waren allemaal ontzettend trots en stiekem ook wel een beetje jaloers dat Boris daar mocht draaien. Dit was wel even wat anders dan aan de faders van een slaapkamersetje raggen; dit was voor het eggie.

Advertentie

Toen we eenmaal over een loopplank en door een opengebroken luik waren gekropen, kwamen we terecht in een enorme warehouse met stroboscopen en rookwalmen, waar honderden technofreaks in zwarte hoodies aan lachgasballonnen lurkten en snoeihard dansten. Het was er zo koud dat je je eigen adem kon zien, dus moesten we wel dansen en pillen slikken om onszelf warm te houden. Maar ondanks de ijzige kou broeide er iets die avond. Er draaiden een hoop gevestigde dj's, waar wij als aspirant-jocks zwaar tegenop keken.

Maar zodra Boris achter de decks plaatsnam, golfde er een overweldigende energie door de zaal. Zijn set was vanaf de eerste minuut on point – zoals je dat alleen hebt bij échte dj's. Na drie platen stond heel Vrieshuis Amerika op zijn kop en Boris straalde als nooit tevoren. Totdat niet veel later ineens de muziek uitviel. Eerst dachten we nog een stroomstoring, maar al gauw bleken we omsingeld door de ME. In een mum van tijd werd heel het pand ontruimd. Het feest was even snel voorbij als het begon. Teleurgesteld liepen we naar huis. Nooit heb ik Boris zo sip zien kijken.

Vijftien jaar en honderden avonturen later is Boris zelf een gevestigd artiest in binnen- en buitenland. Of het nou DC-10 op Ibiza, Watergate in Berlijn of een Amsterdamse after betreft, nog altijd weet hij dezelfde magie over te brengen op iedere dansvloer. Dit weekend gaat hij zijn persoonlijke draairecord verbreken, door twintig uur achter elkaar te draaien op de Wip Wap Werner Show 2014. En geen politiemacht die daar nog wat aan doet. Voor de gelegenheid maakte hij een mix met de twintig tracks die hem hebben gevormd als dj; voor ieder uur één kneiter van een plaat. Een half mensenleven aan magische momenten, samen gevat in één podcast.

Advertentie

Ik kan me nog goed herinneren dat Boris zijn eerste serieuze gig kreeg. Dat was in Vrieshuis Amerika aan de Oostelijke Handelskade, ergens in de late jaren negentig – destijds een braakliggend gebied waar regelmatig illegale technofeestjes werden gehouden. Wij waren allemaal ontzettend trots en stiekem ook wel een beetje jaloers dat Boris daar mocht draaien. Dit was wel even wat anders dan aan de faders van een slaapkamersetje raggen; dit was voor het eggie.

Toen we eenmaal over een loopplank en door een opengebroken luik waren gekropen, kwamen we terecht in een enorme warehouse met stroboscopen en rookwalmen, waar honderden technofreaks in zwarte hoodies aan lachgasballonnen lurkten en snoeihard dansten. Het was er zo koud dat je je eigen adem kon zien, dus moesten we wel dansen en pillen slikken om onszelf warm te houden. Maar ondanks de ijzige kou broeide er iets die avond. Er draaiden een hoop gevestigde dj's, waar wij als aspirant-jocks zwaar tegenop keken.

Maar zodra Boris achter de decks plaatsnam, golfde er een overweldigende energie door de zaal. Zijn set was vanaf de eerste minuut on point – zoals je dat alleen hebt bij échte dj's. Na drie platen stond heel Vrieshuis Amerika op zijn kop en Boris straalde als nooit tevoren. Totdat niet veel later ineens de muziek uitviel. Eerst dachten we nog een stroomstoring, maar al gauw bleken we omsingeld door de ME. In een mum van tijd werd heel het pand ontruimd. Het feest was even snel voorbij als het begon. Teleurgesteld liepen we naar huis. Nooit heb ik Boris zo sip zien kijken.

Vijftien jaar en honderden avonturen later is Boris zelf een gevestigd artiest in binnen- en buitenland. Of het nou DC-10 op Ibiza, Watergate in Berlijn of een Amsterdamse after betreft, nog altijd weet hij dezelfde magie over te brengen op iedere dansvloer. Dit weekend gaat hij zijn persoonlijke draairecord verbreken, door twintig uur achter elkaar te draaien op de Wip Wap Werner Show 2014. En geen politiemacht die daar nog wat aan doet. Voor de gelegenheid maakte hij een mix met de twintig tracks die hem hebben gevormd als dj; voor ieder uur één kneiter van een plaat. Een half mensenleven aan magische momenten, samen gevat in één podcast.



Moodymann - Untitled

Boris: Moodymann is dé man. Ik heb volgens mij nog nooit een slechte plaat van hem gehoord. Deze heb ik al een hele poos geleden gekocht, misschien wel de eerste die ik ooit kocht van hem.. Instant classic.

Metro Area - Miura

Boris: Dit was huge toen het uitkwam, zo goed geproduceerd. Dit is trouwens de remastered version, vergeleken bij deze versie klinkt het origineel best dunnetjes. Door dit album ben ik me meer in disco gaan verdiepen.

Losoul - Open Door

Boris: Dit doet me altijd denken aan Café Vaaghuyzen (RIP), waar Melon deze altijd draaide. Hier ben ik eigenlijk gevormd als dj. Ik kwam altijd op donderdag in de loop vd avond langs waar ik dan oefende als het nog rustig was. Ik heb er ook mijn eerste gig aan te danken, Bart Skils was er ook veel te vinden en hoorde mij eens draaien. Ik was toen negen maanden bezig.

Gemini – Swimming wit Sharks

Boris: Geniale plaat van een geniale producer. Had er in dit lijstje nog wel meer van hem in kunnen draaien, tijdloze plaat. Ook een Melontje trouwens, haha.

Boris Werner & Lauhaus - Legères

Boris: Dit is de eerste plaat die [Lauhaus] en ik hebben uitgebracht, in 2007. Kan me nog heel goed herinneren dat Ricardo Villalobos hem draaide op Voltt in de Paradiso. Zo blij als een kind waren we toen we daar stonden, mooie herinnering.

Bibio - Lovers' Carvings (Catz 'N Dogz Re-Edit)

Boris: Ik draaide deze op mn tienjarig jubileum als laatste plaat en krijg nog steeds kippenvel als ik daaraan terug denk. Denk dat hij zeker ook weer voorbij komt zaterdag.

Ricardo Villalobos - Dexter

Boris: Wat betreft dj'en en zeker ook qua productie is Ricardo nog steeds een groot voorbeeld voor mij. Dit album is echt een mijlpaal in de minimale house. Inmiddels alweer elf jaar oud, je kan het een classic noemen.

MU - Paris Hilton

Boris: Maurice Fulton onder een alias. Een perfecte plaat om de dansvloer weer wakker te krijgen, vage agresieve vocalen en energieke 808 beats, works like a charm!

Cajmere feat. Working Happily - Feel It (Cajmere's Underground Goodie Mix)

Boris: Deze man heeft zo veel geniale platen gemaakt; een living legend en nog steeds relevant. Vroeger had je altijd minstens twee à drie mixes van één track. Dat zie je tegenwoordig veel minder. De Underground Goodie Mixes waren altijd het vetst.

Kenlou - The Bounce

Boris: Tijdloze classic, één van die platen die je altijd en overal doorheen kan draaien… nou ja bijna altijd ;)

R-Tyme - R Theme (Mayday Mix)

Boris: Over tijdloze classics gesproken; Derrick May kon er ook wat van. Zo herkenbaar en zo futuristisch. Ik hoor deze vorm van techno veel te weinig nog op de dansvloer. Ik snap sowieso niet waarom Derrick May helemaal niets meer uit brengt.

Model 500 - The Chase (Juan's Version)

Boris: Misschien wel de baas der bazen uit Detroit. Ook op deze plaat spat het futuristische er vanaf. Besef dat deze plaat uit 1989 komt… bizar eigenlijk.

Laurent Garnier - Orgasm

Boris: Ik begon met uitgaan in '97 en ging altijd naar de Mazzo op de donderdag avond waar Angelo zijn Overload avond had. Deze track doet mij heel erg terug denken aan die tijd. Hier begon het allemaal voor mij.

Damon Wild - Opaque (Surgeon Remix)

Boris: Dit is één van mijn favorieten uit mijn techno tijd. In de tijd dat alles super loopie was deed Surgeon als altijd zijn eigen ding. Stoere techno met content… klinkt nog steeds vet eigenlijk. Misschien maar weer eens draaien.

Jeff Mills - Casa

Boris: Heel stoer dat deze man altijd trouw is gebleven aan zijn eigen stijl en visie en daarvan nooit is afgestapt. Hele apart persoon om te zien ook, hij ziet er bijna alien-achtig uit. Kan me nog herinneren dat ik zijn Live at The Liquid Room Tokyo CD had geleend van iemand en daarmee rustig in slaap viel.

Fix - Flash

Boris: Favoriete plaat aller tijden!! Krijg er nog steeds kippenvel van als ik hem in de club hoor. Deze plaat is net zoals die van de Detroit boys zo enorm zijn tijd vooruit. Stiekem best trots dat dit uit Nederland komt, ook al woont hij nu al tijden in de States.

Theo Parrish - Falling Up

Boris: Eerst keer dat ik dit hoorde had ik zoiets van whaaaaat?! Zo anders, zo dusty, zo sexy. Dit is mijn eerste kennismaking geweest met Theo Parrish en sindsdien ben ik fan van hem.

Mr. Fingers - Mystery of Love

Boris: Eén van de vetste basslijnen ever, dit kan je rustig een half uur aan één stuk door horen. Mr. Fingers heeft ook talloze classics op z'n naam staan en brengt nog steeds vette shit uit.

Herbert - You Saw It All

Boris: Ook een ontzettende baas. Dit album bestaat veelal uit samples van het menselijk lichaam, heel vet concept. Hij heeft veel samen gewerkt met zangeres Dani Siciliano. Zo ook op dit album. Het vetste vind ik misschien wel het contrast tusen de freaky beats van Herbert en de zwoele stem van haar.

Arthur Russell - This Is How We Walk On The Moon

Boris: Ik kende Arthur Russell vroeger alleen van zijn disco hits met Loose Joints en Dinosaur, maar toen ik mij in zijn muziek ging verdiepen kwam ik hele mooie platen tegen. Voor mij is de hele periode van Paradise Garage en The Loft een enorm grote inspiratie geweest – trouwens nog steeds. Volg Boris Werner op Souncloud.
Volg Boris Werner op Facebook.

Check de Boris "WIPWAP" Werner show op Facebook

Moodymann - Untitled

Boris: Moodymann is dé man. Ik heb volgens mij nog nooit een slechte plaat van hem gehoord. Deze heb ik al een hele poos geleden gekocht, misschien wel de eerste die ik ooit kocht van hem.. Instant classic.

Metro Area - Miura

Boris: Dit was huge toen het uitkwam, zo goed geproduceerd. Dit is trouwens de remastered version, vergeleken bij deze versie klinkt het origineel best dunnetjes. Door dit album ben ik me meer in disco gaan verdiepen.

Losoul - Open Door

Boris: Dit doet me altijd denken aan Café Vaaghuyzen (RIP), waar Melon deze altijd draaide. Hier ben ik eigenlijk gevormd als dj. Ik kwam altijd op donderdag in de loop vd avond langs waar ik dan oefende als het nog rustig was. Ik heb er ook mijn eerste gig aan te danken, Bart Skils was er ook veel te vinden en hoorde mij eens draaien. Ik was toen negen maanden bezig.

Gemini – Swimming wit Sharks

Boris: Geniale plaat van een geniale producer. Had er in dit lijstje nog wel meer van hem in kunnen draaien, tijdloze plaat. Ook een Melontje trouwens, haha.

Boris Werner & Lauhaus - Legères

Boris: Dit is de eerste plaat die [Lauhaus] en ik hebben uitgebracht, in 2007. Kan me nog heel goed herinneren dat Ricardo Villalobos hem draaide op Voltt in de Paradiso. Zo blij als een kind waren we toen we daar stonden, mooie herinnering.

Bibio - Lovers' Carvings (Catz 'N Dogz Re-Edit)

Boris: Ik draaide deze op mn tienjarig jubileum als laatste plaat en krijg nog steeds kippenvel als ik daaraan terug denk. Denk dat hij zeker ook weer voorbij komt zaterdag.

Advertentie

Ricardo Villalobos - Dexter

Boris: Wat betreft dj'en en zeker ook qua productie is Ricardo nog steeds een groot voorbeeld voor mij. Dit album is echt een mijlpaal in de minimale house. Inmiddels alweer elf jaar oud, je kan het een classic noemen.

MU - Paris Hilton

Boris: Maurice Fulton onder een alias. Een perfecte plaat om de dansvloer weer wakker te krijgen, vage agresieve vocalen en energieke 808 beats, works like a charm!

Cajmere feat. Working Happily - Feel It (Cajmere's Underground Goodie Mix)

Boris: Deze man heeft zo veel geniale platen gemaakt; een living legend en nog steeds relevant. Vroeger had je altijd minstens twee à drie mixes van één track. Dat zie je tegenwoordig veel minder. De Underground Goodie Mixes waren altijd het vetst.

Kenlou - The Bounce

Boris: Tijdloze classic, één van die platen die je altijd en overal doorheen kan draaien… nou ja bijna altijd ;)

R-Tyme - R Theme (Mayday Mix)

Boris: Over tijdloze classics gesproken; Derrick May kon er ook wat van. Zo herkenbaar en zo futuristisch. Ik hoor deze vorm van techno veel te weinig nog op de dansvloer. Ik snap sowieso niet waarom Derrick May helemaal niets meer uit brengt.

Model 500 - The Chase (Juan's Version)

Boris: Misschien wel de baas der bazen uit Detroit. Ook op deze plaat spat het futuristische er vanaf. Besef dat deze plaat uit 1989 komt… bizar eigenlijk.

Laurent Garnier - Orgasm

Boris: Ik begon met uitgaan in '97 en ging altijd naar de Mazzo op de donderdag avond waar Angelo zijn Overload avond had. Deze track doet mij heel erg terug denken aan die tijd. Hier begon het allemaal voor mij.

Advertentie

Damon Wild - Opaque (Surgeon Remix)

Boris: Dit is één van mijn favorieten uit mijn techno tijd. In de tijd dat alles super loopie was deed Surgeon als altijd zijn eigen ding. Stoere techno met content… klinkt nog steeds vet eigenlijk. Misschien maar weer eens draaien.

Jeff Mills - Casa

Boris: Heel stoer dat deze man altijd trouw is gebleven aan zijn eigen stijl en visie en daarvan nooit is afgestapt. Hele apart persoon om te zien ook, hij ziet er bijna alien-achtig uit. Kan me nog herinneren dat ik zijn Live at The Liquid Room Tokyo CD had geleend van iemand en daarmee rustig in slaap viel.

Fix - Flash

Boris: Favoriete plaat aller tijden!! Krijg er nog steeds kippenvel van als ik hem in de club hoor. Deze plaat is net zoals die van de Detroit boys zo enorm zijn tijd vooruit. Stiekem best trots dat dit uit Nederland komt, ook al woont hij nu al tijden in de States.

Theo Parrish - Falling Up

Boris: Eerst keer dat ik dit hoorde had ik zoiets van whaaaaat?! Zo anders, zo dusty, zo sexy. Dit is mijn eerste kennismaking geweest met Theo Parrish en sindsdien ben ik fan van hem.

Mr. Fingers - Mystery of Love

Boris: Eén van de vetste basslijnen ever, dit kan je rustig een half uur aan één stuk door horen. Mr. Fingers heeft ook talloze classics op z'n naam staan en brengt nog steeds vette shit uit.

Herbert - You Saw It All

Boris: Ook een ontzettende baas. Dit album bestaat veelal uit samples van het menselijk lichaam, heel vet concept. Hij heeft veel samen gewerkt met zangeres Dani Siciliano. Zo ook op dit album. Het vetste vind ik misschien wel het contrast tusen de freaky beats van Herbert en de zwoele stem van haar.

Arthur Russell - This Is How We Walk On The Moon

Boris: Ik kende Arthur Russell vroeger alleen van zijn disco hits met Loose Joints en Dinosaur, maar toen ik mij in zijn muziek ging verdiepen kwam ik hele mooie platen tegen. Voor mij is de hele periode van Paradise Garage en The Loft een enorm grote inspiratie geweest – trouwens nog steeds. Volg Boris Werner op Souncloud.
Volg Boris Werner op Facebook.

Check de Boris "WIPWAP" Werner show op Facebook

Tagged:LuisterThump
0
Advertentie