De Eindhovense platenzaak ROTIBABI wil de scene in het zuiden nieuw leven inblazen

Aan een wand in de Eindhovense projectruimte Onomatopee werden vorige maand 75 platenhoezen tentoongesteld: van de simpele portretcover van Miyako Koda tot de psychedelische kleurenexplosie van Geena's Mental DJ's Land Vol. 2. Deze platenmuur is een tastbare versie van ROTIBABI, een webshop die wordt gerund door Jasper Kersten, Ron van de Kerkhof en Xue Jing Lim. Hier verkopen zij platen van vrijwel elk genre dat je kan bedenken, zolang het maar experimenteel en weird is. Met de tentoonstelling (die ook meteen een platenwinkel was) presenteerden ze een greep uit het vinyl dat ze aan de man brengen. Het was ook een viering van het eenjarig bestaan van hun pop-up store, die naar verschillende locaties afreist en daar het oog prikkelt met de visuele aantrekkingskracht van platenhoezen. Eind maart staat ROTIBABI bijvoorbeeld met een winkel op de STRP Biënnale en ze bezetten de studio van Stranded FM binnenkort ook met hun waren.

ROTIBABI begint langzaam een begrip te worden binnen de Eindhovense scene, dus werd het hoog tijd om twee van hen te vragen waarom zij de visuele kant van platen zo belangrijk vinden, hoe het is om buiten de Randstad elektronische muziek te verkopen en wentelteefjes met varkensvlees.

THUMP : Hey Jasper en Jing, gefeliciteerd met de eerste verjaardag van jullie fysieke winkel! Waar komt die naam eigenlijk vandaan?
Xue Jing Lim: Rotibabi is een gerecht uit mijn geboortestad Penang in Maleisië. Het woord is Maleisisch, maar het eten is ooit meegebracht door Chinese immigranten. Het is een soort wentelteefje, gevuld met varkensvlees en lokale kruiden, waarna het geheel in worcestersaus wordt gedoopt. Rotibabi is dus een smeltkroes van verschillende culturen, iets wat we met de winkel ook willen.
Jasper Kersten: Ons logo is een speelse twist op het Chinese karakter 合, dat saamhorigheid betekent. Het vierkant aan de onderkant hebben we vervangen door een spiraal, wat voor continuïteit staat en ook veel op een varkensstaart lijkt. Wij streven er dan ook naar om samen met artiesten en liefhebbers een gezonde scene op te bouwen. Ook moet gezegd worden dat Maleisië een moslimland is, maar in dit gerecht zit varken.
Xue Jing: Dus veel Maleisiërs mogen geen rotibabi eten, vanwege hun religie. Met de winkel willen we ook een beetje frictie veroorzaken. Vorig jaar organiseerden we onze eerste pop-up store in exporuimte Kelderman en Van Noort in Eindhoven, nu dus Onomatopee. We serveren bij al onze pop-up stores rotibabi, want het gerecht is een goede gespreksopener.

Lekker! In februari organiseerden jullie een expositie in Onomatopee, een kunstgalerie. Hoe ging dat? En wat was het idee achter de tentoonstelling?
Jasper: De samenwerking met Onomatopee verliep goed! Wel zijn we erachter gekomen dat het lastig is om mensen op de been te krijgen in Eindhoven.
Xue Jing: We waren eerst alleen een webshop, maar we kregen steeds vaker de vraag of we een winkel hadden. Met dit soort projecten bekijken we hoe onze aanpak in fysieke ruimtes uitpakt. Met de expositie wilden we de focus leggen op het visuele aspect van een plaat. Ook omdat de locatie vooral een kunst- en designdoelgroep aanspreekt.
Jasper: Door ons op de platenhoes te richten bereiken we mensen die de muziek nog nooit hebben gehoord en zich aangetrokken voelen tot het visuele. Vaak zijn dat platen die mensen anders niet hadden ontdekt. Eerst zie je, daarna luister je.
Xue Jing: De verhouding tussen hoes en muziek is interessant. Vaak kun je opmaken wat voor muziek op de plaat staat door goed naar de cover te kijken.

Wat voor muziek kan je allemaal vinden in de winkel?
Jasper: Voor ons is het lastig om te beschrijven wat we verkopen, omdat we niet in genres denken. We verkopen vooral muziek waar we een persoonlijke connectie mee hebben. Veel platen die we aanbieden zijn van vrienden, zoals Music From Memory. Het leuke is dat klanten in contact komen met andere genres en dan ontdekken dat het allemaal overlapt.

Jullie zijn daar nu ongeveer anderhalf jaar mee bezig. Hoe zijn jullie ooit begonnen?
Jasper: We woonden allebei in Den Bosch en verhuisden naar Eindhoven voor ons werk. Ik was al heel lang met platen bezig, dus het leek mij leuk om een winkel te beginnen. Het zuiden heeft niet iets als Clone in Rotterdam of Rush Hour in Amsterdam, niet meer tenminste. Vroeger had je hier meerdere platenwinkels en grote clubs, maar daar is niets van over. Dus dachten we: waarom niet. Een van de belangrijkste dingen voor ons is positieve energie in een lokale scene stoppen.
Xue Jing: Een platenzaak is dan ook een reflectie van de scene in de stad.

Was dit voor jullie ook de reden om meer te doen dan alleen een webshop?
Xue Jing: Ja. Natuurlijk willen we online zijn, maar als het mogelijk is willen we ook samenwerken met de verschillende steden die we met ROTIBABI bezoeken, de mensen in een stad ontmoeten en leren hoe een scene in elkaar zit. Verder willen we onze muziek, die vrij niche is, introduceren aan een groter publiek. Denk aan de muziek van Elko B., Jonny Nash en Alain Pierre.

Hoe zit dat in Eindhoven? Ik ken hier bijvoorbeeld alleen de STRP Biënnale. Is er verder een scene?
Xue Jing: De scene hier is nog niet volwassen, maar wel heel open. Het ontbreekt een beetje aan publiek voor experimentele muziek, want veel van de studenten hier gaan liever naar Stukafest of Koningsdag. Ik kom zelf van de Design Academy, maar op de feesten daar werd telkens Britney Spears opgezet en het coolste wat ze draaiden was dan Blue Monday, haha.
Jasper: Er is hier momenteel geen club die vette muziek programmeert. Wel gebeuren er telkens nieuwe dingen en er zijn veel jonge dj's. Die mensen proberen we te vinden en met hen na te denken over interessante concepten. Bij Kelderman en Van Noort vorig jaar nodigden we bijvoorbeeld de dj's Vladimir Ivkovic, Phuong-Dan en Mata Hari uit.

Hoe is het om dit soort dingen buiten de Randstad te organiseren? Ik kan me voorstellen dat Eindhoven enigszins onder de radar is voor veel Randstedelingen.
Jasper: Het geeft ons de mogelijkheid om van de grond af iets op te bouwen. Ook heb je hier niet zo snel een stickertje als in bijvoorbeeld Amsterdam, waar je al snel tot 'de technomensen' of 'de diggergroep' behoort.
Xue Jing: We hoeven ons niet in een scene te forceren, want iedereen werkt hier samen.

Om af te sluiten: wat gaan jullie de rest van het jaar nog doen?
Jasper: We staan binnenkort met een pop-up op de STRP Biënnale in Eindhoven en op het FAQ Festival in Den Bosch. En we hebben iedere maand een terugkerend evenement in de Onomatopee. Ook zijn we aan het praten met Red Light Radio om een showcase in Eindhoven te organiseren. Verder zijn we druk bezig met het opzetten van een distributie, onder andere voor een nieuw label van Catherine Hilgers (medeorganisator van Discwoman Montreal, red.). Zij is de initiatiefnemer van Rave Ethics en elke release van haar label komt met een magazine. Ook hebben we een tijdje terug samengewerkt met kunstplatform Current Obsession in het Stedelijk Museum in Den Bosch.
Xue Jing: Dat was bij de opening van hun tentoonstelling daar. ROTIBABI zorgde dat de muziek goed bij het thema 'CULT' paste. De avond kwam echt bijeen toen de performers naar de zaal kwamen en het publiek meenamen.
Jasper: Tenslotte zijn we bezig met de mensen van Stranded FM, uit Utrecht. Ik heb daar laatst een show gedaan, en het lijkt ons leuk om in de toekomst daar een soort pop-up te organiseren waar we uiteraard weer rotibabi zullen serveren en dit keer ook Kopi (Maleisische koffie, red.).
Xue Jing: We gaan een tijdelijke ROTIBABI-kopitiam (traditionele koffiezaak) openen, in Utrecht!
Jasper: Het zou tof zijn dat mensen langskomen voor de gezelligheid, eten en drinken. We willen de platen niet aan ze opdringen.